Foto's
Vrijdag 25 juni 2010, de eerste dag van de 1ste Heijoshin Dojo Jeugdstage.
Sensei Caroline en sensei Steven, met volgeladen auto, stonden om 17.30 uur zenuwachtig rond te draaien op het domein van het Koniging Fabiola Home in het Limburgse Maasmechelen.
Om 18.00 uur, na een ritje van 30 minuten, worden mijn vrouw Paulina, mijn zoon Thomas en ikzelf door voorvernoemde sensei's opgewacht en warm onthaald. Snel de sleutels van ons verblijf in ontvangst nemen.
Het Mechelsbos wordt het Heijoshin-nest voor het weekend.
Om 19.30 uur moet alles klaar staan, want dan moet iedereen gearriveerd zijn. Maar natuurlijk zijn er van die vroege vogels van Goju-Ryu Westerlo die ons stressgehalte een beetje (veel) komen opdrijven.
Sensei Lu komt tijdig aan met alle leerlingen van Goju-Ryu Viersel. Zoals we hem kennen, vlieg hij direct in actie, samen met zijn vrouwtje Maria.
De aankomst van sensei Rob, samen met Jarne en Ward van Aikijujutsu Yoseikan Weelde maakt de groep compleet.
Iedereen is aangekomen, de ouders kunnen nu gaan genieten van een rustig weekend.
20.15 uur, het avondmaal staat op ons te wachten en blijkt dat bij de meesten de magen wel iets kunnen verdragen. Sensei Lu stelt de regels van het huis voor aan de kinderen. Voor sommigen is dit even slikken, voor de anderen klinkt dit bekend in de oren.
Een reuze koude schotel wordt in sneltempo naar binnen gewurgd.
Na de traditionele "mokuso" is het tijd voor het avondspel. De kinderen worden in 2 groepen verdeeld en krijgen allemaal een tekening. Alle tekeningen zijn aanwezig in de twee groepen, deze moeten elkaar vinden in de Maasmechelse natuur en elkaar dan 5 opgelegde vragen stellen. Blijkt dat er toch iemand was die het duplicaat van zijn tekening niet kon vinden. Ja, als je met 25 bent, want Stef zou een beetje later arriveren, dan is er eentje die overblijft. Sensei Danny kreeg de opdracht om even in te vallen en nummer 25 proberen te pakken. Dit was toch niet zo makkelijk als hij had gedacht. Nr. 25(Yoran) nam het op een loop en pas na enkele minuten kon hij worden gepakt.
Met de antwoorden van de gestelde vragen gingen we dan richting Heijoshin-nest om elkaar voor te stellen.
De kinderen worden in vier groepen verdeeld en onder leiding geplaatst van de vier jongste sensei's.
De volgend opdracht: maak een vlag en geef je groep een Japans getinte naam. Sensei Caroline en sensei Danny hadden het nodige materiaal voorzien om deze kunstwerken te maken.
En ja hoor, als je de foto's ziet, kan je zeggen dat we echte Picasso's in onze groep hebben. De namen van de vier groepen kan je terugvinden in bovenstaande titel. Met de nodige versnaperingen en lekkere frisdrank mochten we de avond om 00.30 uur afsluiten.
Zaterdagochtend 07.00 uur: sensei Caroline en sensei Steven hadden het genoegen om wekdienst mogen zijn. Vele slaperige gezichten stonden een kwartiertje later in "keikogi" klaar om de eerste training aan te vatten. Het zonnetje scheen al vroeg en het was dus al lekker zwoel zo vroeg in de ochtend.
Om 08.00 uur, na een rustige eerste training, werd er een lekker ontbijt voorgeschoteld door sempai Maria en sempai Paulina. Thomas die steeds aan het hoofd van de tafel zat, keek en zag dat het goed was!
09.30 uur: de training wordt hevig ingezet met een warming-up van sensei Rob. Daarna werden onze 26 jeugdige budoka's in vier groepen verdeeld en mochten proeven van saifa, shisoshin, sepai, kata bunkai en aikijujutsu waza.
12.00 uur: Met een temperatuur van +/- 28°C was het tijd om de droge kelen te smeren en de hongerige magen te voeden.
Op het menu: preisoep, aardappelen, gestoomde groentenmix, kalkoenschijfjes en als dessert chocomousse.
Iedereen was voldaan maar ook moe. Daarom besloten de sensei's een siësta in te lassen.
15.00 uur: met nieuwe energie vangen we terug aan met een training die zal duren tot 16.30 uur. Sensei Rob mag weerom het zweet laten uitbreken met een stevige opwarming. Daarna wordt Gekisai dai ichi kata toegelicht met bunkai in al zijn vormen. Sensei Lu, sensei Caroline, sensei Danny en sensei Steven imponeren met hun kennis van bunkai.
Sensei Rob en ikzelf gaan een stapje verder met "ne-waza" (grondtechnieken).
16.30 uur: Limburgse taarten, een hele tafel vol. Ze kunnen niet snel genoeg opgegeten worden, want het zwembad wacht!!!
Een uurtje, veel te kort blijkt later de reactie van onze kinderen, in het heerlijke frisse water. Het waterkussen wordt onmiddellijk door enkele sensei ingenomen als een burcht. De kinderen worden langs alle kanten in de lucht gekatapulteerd. Sommigen zijn slimmer en zoeken de waterglijbaan op of het brubbelbad. Voor onze jongste, Thomas, is de glijbaan zijn territorium. Natuurlijk moet papa sensei steeds mee. Vermoeiend hoor!!!
Het uurtje is voorbij en de lekkere pastamaaltijd wacht op ons.
20.30 uur: het avondspel "Spel zonder grenzen" wordt met veel enthousiasme aangevat na 10 moeilijke vragen te beantwoorden. Dit blijkt toch minstens uit 1 vraag: "Hoe oud zijn de respectievelijke sensei's aanwezig en wat is hun gezamelijke leeftijd?" Sommige sensei's waren heel gelukkig, anderen weer wat minder.
De 4 teams zijn strijdlustig en willen allemaal de eerste plaats.
Na zandspelen, waterspelen, balspelen en bakbloemspelen is het hoogtepunt gekomen. De sensei staan klaar om te worden bekogeld met een arsenaal waterbalonnen. Met de ene sensei al wat natter als de andere.
23.00 uur: sommige ouders kunnen het misschien niet geloven, maar velen van onze kinderen vroegen zelf om ze mochten gaan slapen. De meesten moesten toch eerst alle chips, snoep en frisdrank verorberen.
Zondag, de laatste dag van dit reeds fantastisch weekend is aangebroken.
08.00 uur: ontbijten. Lekkere broodjes en beleg en een glaasje chocomelk gaan vlot naar de maag.
09.30 uur: de laatste training. Sensei Lu en sensei Steven leren de kinderen hoe ze zich kunnen verdedigen tegen een bedreiging met een pistool/revolver. Sensei Rob neemt een langer wapen ter hand, de bokken.
Ikzelf sluit de training af met een combinatie van de aikijujutsu taisabaki, geri-waza en zuki-waza.
Vermoeide maar tevreden gezichtjes worden vastgelegd op foto met een prachtig t-shirt dat iedereen met trots heeft gedragen.
12.15 uur: het laatst middagmaal: FRIETJES!!!
Na het eten rest ons enkel nog iedereen te bedanken voor het prachtige weekend en uitrijking van prijzen en certificaten.
The Kamesa Bokes werden beloond als winnaars van "Het spel zonder grenzen" en kregen elk een mooie kleur en leerboek. Ward, van Aikijujutsu Yoseikan Weelde, werd als voorbeeldigste budoka van het weekend beloond met een mooie geschenkje.
Om 14.00 uur, sommige ook wel vroeger, stonden alle ouders klaar om hun kind(eren) mee te nemen.
De sensei's konden nu beginnen aan het opruimen.
16.00 uur: de vermoeide, maar uiterst tevreden sensei's vertrekken huiswaarts.

De volgende personen wens ik uitdrukkelijk te bedanken voor dit weekend:
- de kinderen die ons een fantastisch gevoel hebben bezorgd;
- de ouders die ons deze lieve schatjes aan ons hebben toevertrouwd;
- sempai Maria en sempai Paulina voor de onmisbare ondersteuning;
- de sensei's voor hun vriendschap en kennis;
- Jan-san (Deboeure) voor de prachtige t-shirts.

Domo arigato gozaimashita tomodachi

Sensei Andy